Itsasoa
Planetan dagoen ur bolumen guztiaren % 97a ur gazia da. Urak inguratu eta bizitza ematen digu, gure parte da, gure gorputzaren % 70 inguru ura da eta naturak gure inguruan gertatzen dena ulertzeko milaka pista ematen dizkigu, hodeiak, putzuak, ur lurruna, mareak. Gure inguruan dagoen guztiak zerbait du esateko entzuten ikasten badugu.
Esan dezakegu Portugalete dela Bizkaiak itsasorako duen aterik onena dela. Talaia honetatik, hau da, RIALIA Industriaren Museotik, ozeano horri buruz hainbat gauza kontatuko dizkizugu, bai eta hura giza jarduerara nola egokitu dugun ere. Etor zaitez gurekin.
“Norbaitek esango dizue, agian, Nerbioi ibaia ez dela ibai lirikoa, itsasadar gris eta zikina baizik. Norbaitek esango dizue, agian, beren ertzetan ez daitezela txoriz betetako zuhaitzak aienatu, baizik eta burdinolak, labe garaiak, tximiniak eta garabiak. Esaiozue egia dela; baina esan ere Bizkaiko itsasadarra kalanbre izugarriz beteta dagoela, sentimenduen eta estetikaren emozio bikoitza konbinatzen dutenak. Esaiozue gure itsasadarraren bokazio geldiezin honetan poesia ere badagoela; esaiozue gaueko zerua beren suzko ahokadekin purpura kolorez margotzen zuten tximiniek, eta beren kaiak zedarritzen zituzten garabien teoria honek, eta zazpi itsasoetako gatza beren giletan zeramaten ontzi hauek, eta aurrerapen merkantziak beren metalezko sabel handietan… esaiozue Nerbioi ibaiak bokazioz eta patuz egingo zuela barre, azken batean, sustrai ondo sakonak eta oso poetikoak eta egiazkoak ditu.Egia da Bilboko itsasadarrak burdin eta ke zaporea duela, baita lohi eta industria zaporea ere. Baina ezagutzen denean, tratatzen denean, samurtasunez, apaltasunez eta magiaz ere beteta dagoela konturatzen zara.”
Luis Castresana. Montes de Hierro.
