Ez da gauza bera kai baterako altzairua egitea eta tren baten zubirako, petrolio-ontzi kate baterako, itsasontzi baten kroskorako edo hegazkin baten fuselajerako egitea. Besteak beste, honakoak dira kontrolatu beharreko ezaugarriak: erresistentzia, elastikotasuna eta gogortasuna. Ezaugarri horiek aldatu daitezke, beste material batzuekin egiten diren aleazioak direla eta.
Aleazioen eta tenperatura-aldaketen abiaduraren ondorioz, askotariko altzairuak lortu daitezke.
Burdina, karbono eta tenperaturaren konbinazioak zehazten du daukaguna altzairua edo burdinurtua den. Hala, % 2,06 baino gutxiagoko karbonoa duten aleazioak altzairuak izango dira; % 2,06 eta % 7 arteko karbonoa dutenak, berriz, burdinurtuak. Horrez gain, tenperatura altuetan jartzen bada, industria-erabilera jakin baterako egokiak diren ezaugarriak dauzkan mikroegiturako altzairua lortuko dugu.
Mikroskopioaren ondoan, honako hauen laginak daude: ferrita, perlita, ledeburita, austenita, zementita, martensita eta widmanstätten. Aipatutako azkena Groenlandiako Cape York lurmuturrean duela milaka urte jausi zen meteoritoaren burdinaren zati bat da. Baliteke «siderurgia» hitzaren jatorria «sideral» izatea eta esanahia «izarretatik datorrena» izatea?
